Gevolg gevend aan het verzoek van mijn architecten vriend A. – te lezen in Blog 1 No One Home – vond ik een brief in het archief waarin zijn zoon Lieven een kritische noot maakt bij de correspondentie tussen A. en zijn vrouw.
Mij overviel niet alleen een unheimisch gevoel bij het lezen ervan maar ook bij het feit dat hij kennelijk zijn zoon al veel eerder vroeg zijn archief te doorzoeken. Ik had gehoopt de eerste te zijn die in zijn paperassen mocht rommelen.
Ik gaf Lieven groot gelijk in de kritiek op zijn vader.
Die had namelijk in zijn eerste brief naar hun nieuwe onderkomen aan het andere eind van de wereld niet gevraagd hoe het zijn vrouw Anna en Lieven verging maar had haar een droge vragenlijst gestuurd met het dringende verzoek de vragen te responderen.
Toen ik echter de vragen onder ogen kreeg en deze, weliswaar met lichte schaamte, zelf ook poogde te beantwoorden, kreeg ik sympathie voor dit zogenaamde reageerpapier. Het leverde een aantal mooie associaties op die me nog lang bij bleven en inspireerden. Ik zou zeggen, beste lezer, doe zelf ook een poging en vul de vragen in.
En mocht iemand de behoefte hebben aan het delen ervan, het staat vrij de antwoorden te mailen naar a.andhisarchive@gmail.com a.andhisarchive@gmail.com. Ik zal deze dan toevoegen aan A’s archief, als kanttekening uit het heden.
