Liesbeth Doornbosch analyseert in haar werk hoe we onze omgeving vormgeven en inrichten vanuit onze eigen, werkelijke wereld en onze persoonlijke ervaringen.
Zij ziet het archetype van ‘de architect’ / ‘de kunstenaar’ als het geweten van een plek, een plaats, een omgeving. Door een ruimte te maken wordt een verhaal gecreëerd en omgekeerd: door een verhaal te vertellen / te verbeelden ontstaat een ruimte. Dit maakt ons vervolgens bewust van onze eigen persoonlijke omgeving en ons unieke bestaan hierin.
