Framer Framed is een platform voor kunst en cultuur, met een expositieruimte in de Tolhuistuin in Amsterdam. Framer Framed presenteert It Won’t Be Long Now, Comrades!, een groepstentoonstelling die samenvalt met de 100e verjaardag van de grote socialistische Oktoberrevolutie in Rusland. Geografisch gezien richt de tentoonstelling zich op landen die direct beïnvloed zijn door de Oktoberrevolutie (en het daarop volgende communistische regime). It Won’t Be Long Now, Comrades! verkent de mogelijke emancipatorische kracht van revolutie en verzet in deze postcommunistische regio’s – vaak in het licht van de complexe geschiedenis van deze gebieden.
Vandaag de dag is er veel scepsis ten opzichte van revoluties – men gelooft dat ze gedoemd zijn om te falen, of dat ze bepaalde situaties verergeren. In deze tentoonstelling wordt de gebruikelijke focus op dit falen vermeden. In plaats daarvan wordt gekeken naar de vaak als vanzelfsprekend beschouwde rechten die in de revoluties van het verleden hard bevochten zijn, en de potentie van revoluties in het heden om toekomstige verandering teweeg te brengen. Ook vormt de tentoonstelling een verkenning van de moeilijke maar belangrijke taak van zelforganisatie en het overbruggen van verschillende strijdpunten en meningen bij het opzetten van politiek-maatschappelijke burgerinitiatieven.
Zogenoemde ‘postcommunistische’ gebieden hebben in de loop van de 20ste eeuw te maken gekregen met veelvoudige, snelle veranderingen in regime- en staatsvorming. Plotselinge verschuivingen van het communisme naar het ongebreidelde neoliberale kapitalisme en later naar nieuwe, meer hybride vormen hebben geleid tot een snelle verandering in nationale waarden en ideologieën. Dit kan mogelijk als leermiddel dienen en alternatieven opwerpen voor het huidige Westerse neoliberalisme.
Door de geschiedenis en huidige situaties van verschillende postcommunistische landen te verkennen, proberen de kunstenaars en curatoren van It Won’t Be Long Now, Comrades! antwoord te krijgen op een reeks relevante politieke vragen. Hoe organiseer je politieke besluitvorming van onderop? Waar ligt de politieke macht, en hoe kan deze (opnieuw) worden opgeëist? Hoe kunnen verschillende, soms tegenstrijdige meningen op een gelijkwaardige manier onderdeel worden van een revolutionair idee, waarbij verschillende complexe en urgente standpunten worden gecombineerd? Wat kunnen we van het verleden leren over de revolutionaire mogelijkheden van vandaag de dag?
DEELNEMENDE KUNSTENAARS
Željka Blakšić aka Gita Blak, Irina Bucan, Gluklya / Natalia Pershina-Yakimanskaya, Nikita Kadan, Tigran Khachatryan, Andreja Kulunčić, Marge Monko, Nikolay Oleynikov, Agnieszka Piksa, Karol Radziszewski, Mykola Ridnyi, Tereza Stejskalová en Zbyněk Baladrán
Vandaag de dag is er veel scepsis ten opzichte van revoluties – men gelooft dat ze gedoemd zijn om te falen, of dat ze bepaalde situaties verergeren. In deze tentoonstelling wordt de gebruikelijke focus op dit falen vermeden. In plaats daarvan wordt gekeken naar de vaak als vanzelfsprekend beschouwde rechten die in de revoluties van het verleden hard bevochten zijn, en de potentie van revoluties in het heden om toekomstige verandering teweeg te brengen. Ook vormt de tentoonstelling een verkenning van de moeilijke maar belangrijke taak van zelforganisatie en het overbruggen van verschillende strijdpunten en meningen bij het opzetten van politiek-maatschappelijke burgerinitiatieven.
Zogenoemde ‘postcommunistische’ gebieden hebben in de loop van de 20ste eeuw te maken gekregen met veelvoudige, snelle veranderingen in regime- en staatsvorming. Plotselinge verschuivingen van het communisme naar het ongebreidelde neoliberale kapitalisme en later naar nieuwe, meer hybride vormen hebben geleid tot een snelle verandering in nationale waarden en ideologieën. Dit kan mogelijk als leermiddel dienen en alternatieven opwerpen voor het huidige Westerse neoliberalisme.
Door de geschiedenis en huidige situaties van verschillende postcommunistische landen te verkennen, proberen de kunstenaars en curatoren van It Won’t Be Long Now, Comrades! antwoord te krijgen op een reeks relevante politieke vragen. Hoe organiseer je politieke besluitvorming van onderop? Waar ligt de politieke macht, en hoe kan deze (opnieuw) worden opgeëist? Hoe kunnen verschillende, soms tegenstrijdige meningen op een gelijkwaardige manier onderdeel worden van een revolutionair idee, waarbij verschillende complexe en urgente standpunten worden gecombineerd? Wat kunnen we van het verleden leren over de revolutionaire mogelijkheden van vandaag de dag?
DEELNEMENDE KUNSTENAARS
Željka Blakšić aka Gita Blak, Irina Bucan, Gluklya / Natalia Pershina-Yakimanskaya, Nikita Kadan, Tigran Khachatryan, Andreja Kulunčić, Marge Monko, Nikolay Oleynikov, Agnieszka Piksa, Karol Radziszewski, Mykola Ridnyi, Tereza Stejskalová en Zbyněk Baladrán
