Conferentie Future Art Schoolpublicationessaypodcastinterviewvideoblognewsonline coursespeopleAPRIA
In the Studium Generale programme you will find several commissioned video portraits made by Irene Constandse and Kees Veling. But you can also find video essays made by artists and registrations of various events in our video collection.
Video Portraits, Video Essays & Video Registrations of Event
In the Studium Generale programme you will find several commissioned video portraits made by Irene Constandse and Kees Veling. But you can also find video essays made by artists and registrations of various events in our video collection.
Traumasporen in het lichaam
Videoregistratie online event 2 februari 2022
videodossier: Body and power(lessness)
Op woensdag 2 februari 2022 organiseerden ArtEZ studium generale en Mister Motley een online lunch event in het kader van het jaarthema Lichaam en (on)macht met schrijvers Francine Oomen en Maurits de Bruijn over intergenerationeel trauma. In dit programma stond de lichamelijke overerving van trauma centraal en hoe deze beide schrijvers daar invulling aan geven in hun werk.
Traditionele, westerse therapie draait om praten. Om vertellen, aanhoren, redeneren: om het cognitieve. Psychologen en psychiaters besteden over het algemeen weinig tot geen aandacht aan het lichaam. Terwijl trauma zich ook in het lichaam manifesteert: hartkloppingen, kortademigheid, duizeligheid, wazig zicht, tintelingen, het is ons lichaam dat reageert.
Tijdens het event bespraken we de nieuwe graphic novel van Francine Oomen 'Hoe overleven we' (2021) waarin ze een intense inkijk geeft in haar eigen binnenwereld. Een autobiografische zoektocht naar de oorzaken en gevolgen van seksueel misbruik en hoe de keten te doorbreken. Daarnaast komt ook het essay 'Een lichaam dat niet bewoond wordt' van Maurits de Bruijn aan bod waarin hij kijkt naar het doorgegeven trauma van zijn moeder, die de Holocaust overleefde, en waar zijn lichaam nog steeds op reageert.
Met beide schrijvers keken we naar hoe ze in woord en beeld dat ongrijpbare trauma een gezicht proberen te geven om het patroon en het doorgeven ervan te doorbreken.
Traditionele, westerse therapie draait om praten. Om vertellen, aanhoren, redeneren: om het cognitieve. Psychologen en psychiaters besteden over het algemeen weinig tot geen aandacht aan het lichaam. Terwijl trauma zich ook in het lichaam manifesteert: hartkloppingen, kortademigheid, duizeligheid, wazig zicht, tintelingen, het is ons lichaam dat reageert.
Tijdens het event bespraken we de nieuwe graphic novel van Francine Oomen 'Hoe overleven we' (2021) waarin ze een intense inkijk geeft in haar eigen binnenwereld. Een autobiografische zoektocht naar de oorzaken en gevolgen van seksueel misbruik en hoe de keten te doorbreken. Daarnaast komt ook het essay 'Een lichaam dat niet bewoond wordt' van Maurits de Bruijn aan bod waarin hij kijkt naar het doorgegeven trauma van zijn moeder, die de Holocaust overleefde, en waar zijn lichaam nog steeds op reageert.
Met beide schrijvers keken we naar hoe ze in woord en beeld dat ongrijpbare trauma een gezicht proberen te geven om het patroon en het doorgeven ervan te doorbreken.
