Leesgroep de Kunst van het Feminisme met Barbara Visser

Beste Elsa,

Of een pisbak ook kunst kan zijn, is tegenwoordig geen vraag van betekenis meer.
Maar dat de oorsprong van ‘Fountain’ misschien een andere is dan we 80 jaar lang dachten, begint langzaam maar zeker tot ons door te dringen. Het vermoeden, dat Marcel Duchamp met jouw sanitaire statement aan de haal ging, zingt al langer rond, en het bewijs dat jij de oermoeder van de moderne kunst bent werd eigenlijk al geleverd. Maar sommige feiten worden op het moment dat ze bekend worden niet geloofd, niet doorverteld en niet beschreven. Want dat een vrouw symbolisch aan de wieg van de Moderne Kunst zou hebben gestaan, paste tot voor kort domweg in geen enkel denkraam.


Durven we de geschiedenis van de moderne kunst te herschrijven ten faveure van een vrouw?

Op dinsdag 3 december 2019 vraagt de feministische leesgroep met kunstenaar Barbara Visser zich af welke vorm van zichtbaarheid vrouwen in de kunsten ambiëren en realiseren, en welke voorbeelden daarvoor model kunnen staan. Wat is positie innemen, wat is zichtbaar zijn? Wil je onderdeel van het grotere verhaal zijn, en ook nog voor de eeuwigheid?

Momenteel doet ze voor haar nieuwste film onderzoek naar wie de geestelijk vader (of moeder!) is van het iconische urinoir uit 1917. Was het Marcel Duchamp of toch Elsa von Freytag–Loringhoven? En als dat echt zo is, betekent het dat de oorsprong van de moderne kunst bij een vrouw begint, en niet bij de man waarvan we dat zo’n honderd jaar gedacht hebben.

Aan de hand van drie teksten bespreken we vormen van representatie waarin we onszelf herkennen, wat er anders zou kunnen en moeten, en hoe dat te bereiken.

Voorbereiding
Lees onderstaande documenten.